Ακόμα και η φιλοξενία έχει τα όρια της

Ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Buchenwald, 20ος αιώνας

Πρώτα απ’ όλα, η ιστορία με τα περιβόητα «κέντρα φιλοξενίας» ανακινείται για τους λάθος λόγους. Πλησιάζουν εκλογές (προς το παρόν άγνωστο πότε) και τα μέχρι πρότινος κόμματα εξουσίας πλειοδοτούν σε ξενοφοβικά αντανακλαστικά και εθνικοπατριωτική ρητορική, μπας και καβαλήσουν το φουσκωμένο κύμα της ακροδεξιάς – που απ’ ό,τι φαίνεται αυτή τη φορά ήρθε για να μας πνίξει.

Στην προσπάθεια τους να στρέψουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μακριά από τις καταστροφικές επιπτώσεις των μνημονίων και την αχαλίνωτη διαφθορά που οι ίδιοι εξέθρεψαν και γιγάντωσαν, οι πολιτικοί που εδώ και δεκαετίες κυβέρνησαν τη χώρα στοχοποιούν τους μοναδικούς ανθρώπους που ουδέποτε συναλλάχθηκαν με το πελατειακό τους κράτος κι ουδέποτε απέκτησαν τη δυνατότητα να τους ψηφίσουν: Τους λαθρομετανάστες. Οι οποίοι είναι κανονικοί μετανάστες σαν κι εμένα*, με μόνη διαφορά ότι προέρχονται από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και «ανεπτυγμένου» δυτικού κόσμου. Κι έτσι δεν τους επιτρέπεται να βγάλουν χαρτιά και να εργαστούν νόμιμα, με αποτέλεσμα να θεωρούνται λαθραίοι – λες και είναι εμπορεύματα χωρίς πιστοποίηση και ημερομηνία λήξης.

Όπως ήταν αναμενόμενο, το σύνολο των Μέσων Μαζικού Εκφασισμού έχει ήδη επιστρατεύσει λυτούς και δεμένους να υποστηρίξουν τον θεσμό των «κέντρων φιλοξενίας» και να κατακεραυνώσουν τους τοπικούς παράγοντες που αντιδρούν. Με επιχειρήματα που σπάνε κόκαλα, και τηλεοπτικούς πανελίστες που εκπροσωπούν όλο το φάσμα της εγχώριας πολιτικής σκηνής: Από πρώην τσεκουροφόρους νοσταλγούς της χούντας μέχρι νεοφιλελεύθερους θιασώτες της αστυνομευόμενης δημοκρατίας.

Σε πρόσφατο άρθρο της στο «Βήμα», η δημοσιογράφος Λώρη Κέζα καταφεύγει σε δήθεν νηφάλιες και λογικοφανείς σοφιστείες για να πείσει ότι οι πρακτικές που ιστορικά συνδέθηκαν με τη φρίκη του Ναζισμού ίσως τελικά να μην είναι και τόσο κακό πράγμα. Η κυρία Κέζα ισοπεδώνει, κινδυνολογεί, εκβιάζει, χλευάζει, κουνάει το δάχτυλο και χρυσώνει το χάπι. Με αυτήν ακριβώς τη σειρά.

Μπήκα στον πειρασμό και της απάντησα, ξέροντας ότι το σχόλιο μου δεν θα καταφέρει να συγκινήσει και πολλούς αναγνώστες ενός μέσου που έχει ταυτιστεί πλέον στη συνείδηση μας με την φιλοκυβερνητική πολιτική. Μια πολιτική που ξεκίνησε υποσχόμενη σοσιαλισμό, μετατράπηκε αστραπιαία σε νεοφιλελευθερισμό και τώρα τελευταία φλερτάρει επικίνδυνα με τον εθνικοσοσιαλισμό.

1. Παράνομος θεωρείται ο μετανάστης που απλά δεν έχει άδεια παραμονής, παράνομος είναι και ο μετανάστης που κλέβει, πουλάει ναρκωτικά ή βιαιοπραγεί. Δεν είναι το ίδιο πράγμα όμως.
2. Από πουθενά δεν προκύπτει πρόθεση ή ικανότητα του κρατικού μηχανισμού για αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος (το οποίο ήδη ζει και βασιλεύει στα μεγάλα αστικά κέντρα της ελληνικής επαρχίας). Αντιθέτως, υπάρχουν άπειρες ενδείξεις υπόγειας συνεργασίας μεταξύ πολιτείας και εγκληματικών κυκλωμάτων. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι οι πραγματικά επικίνδυνοι κακοποιοί θα συνεχίσουν τη δράση τους ανενόχλητοι.
3. Λόγω της φύσης της, η αστική (urban) εγκληματικότητα δεν μεταφέρεται εύκολα στο σύνολο της επικράτειας, και σε καμία περίπτωση οι μαφιόζοι με τα καλάσνικοφ δεν πιάνουν δουλειά στα χωράφια. Είναι αστείο και να το συζητάμε μόνο.
4. Σε περιόδους έντονης οικονομικής ύφεσης, τα «άτομα που περιφέρονται ασκόπως ή εγκληματούν» δεν περιορίζονται σε αλλοδαπούς. Θα μαντρώσουμε και τους Έλληνες άστεγους κι απελπισμένους; Με ποια αιτιολογία ακριβώς; Το ότι η φτώχεια τους προσβάλει την αισθητική μας;
5. Η πρόσφατη ιστορία μας έχει δείξει ότι μεγάλο μέρος των κοινοτικών κονδυλίων απορροφάται σε τσέπες μεσαζόντων και δεν επενδύεται εκεί που πρέπει. Που σημαίνει ότι κατά πάσα βεβαιότητα τα «κέντρα φιλοξενίας» θα είναι προχειροφτιαγμένες χωματερές ανθρώπων χωρίς κανένα σεβασμό σε ανθρώπινα δικαιώματα.
6. Περιφραγμένος και φρουρούμενος χώρος κράτησης ανθρώπων με βάση τα φυλετικά τους χαρακτηριστικά είναι ο ορισμός του στρατόπεδου συγκέντρωσης, είτε μας αρέσει είτε όχι. Και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι φασιστικά ακόμα κι όταν δεν εκτελούνται ή βασανίζονται μαζικά οι «φιλοξενούμενοι» τους.

Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι κανένας αφελής που πιστεύει ότι δεν συνδέεται η αύξηση της εγκληματικότητας με την παρουσία αλλοδαπών στο κέντρο της Αθήνας. Και το σπίτι μου έχουν διαρρήξει, και σε κοντινούς μου ανθρώπους έχουν επιτεθεί, και οι Αφρικανές κάνουν πιάτσα στην παλιά μου γειτονιά, και για να κυκλοφορήσω με το αυτοκίνητο το βράδυ κατεβάζω τις ασφάλειες. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η λύση του προβλήματος έγγειται στο να στοιβάξουμε ανθρώπους σε κλουβιά και να εμπιστευτούμε τη φύλαξη τους σε οπλισμένους εθνικιστές.

Κι όπως έγραψα άλλωστε και στο Twitter:

«Αν τους αφήσουμε να ανοίξουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες, η μαζική φυλάκιση αντιφρονούντων θα απέχει μονάχα ένα βήμα. Χωνέψτε το.»

Κέντρο κράτησης λαθρομεταναστών στην Παγανή Λέσβου, 21ος αιώνας

*Εδώ στην Ολλανδία, εμείς οι Έλληνες συχνά αντιμετωπίζουμε κατάφωρα ρατσιστική συμπεριφορά – που κυμαίνεται από άστοχα πειράγματα για το ότι είμαστε τεμπέληδες και δεν πληρώνουμε τους φόρους μας, μέχρι προσβλητικότατες φραστικές επιθέσεις σχετικά με την υποτιθέμενη υπαιτιότητα μας στη δημιουργία της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης. Ευτυχώς δεν έχουν αρχίσει ακόμα να μας μαντρώνουν και να μας απελαύνουν, αν και ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.