Και τι σκατά να ψηφίσω ρε φίλε; (μέρος 2ο)

36 συνδυασμοί κατέθεσαν αίτηση συμμετοχής στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012. Από αυτούς, μόνο 4 υποστηρίζουν επισήμως την πολιτική του μνημονίου. Ξεκινάμε από τα εύκολα λοιπόν. Που θα έπρεπε να είναι και αυτονόητα για όλους μας, αλλά δυστυχώς δεν…

Το κόμμα του μνημονίου

Το ΠΑΣΟΚ εξελέγη υποσχόμενο σοσιαλισμό και παροχές, και στη συνέχεια εφάρμοσε νεοφιλελευθερισμό και λιτότητα. Πράξη που αντιστοιχεί με το να βγάλεις εισιτήριο για Δανία και να βρεθείς στο Τζιμπουτί. Ακόμα και τεχνική βλάβη να επικαλεστεί ο πιλότος, οφείλει να κάνει αναγκαστική προσγείωση σε κάποιο μέρος που βρίσκεται στην ίδια τουλάχιστον κατεύθυνση με τον αρχικό σου προορισμό. Αλλιώς μιλάμε για αεροπειρατία.

Πολλοί ήταν εκείνοι που λόγω αφέλειας ή ιδιοτέλειας έκαναν το λάθος να εμπιστευτούν ένα κατά συρροήν αναξιόπιστο και διεφθαρμένο κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι από τη στιγμή που επέλεξαν πολιτική πρόταση αντιδιαμετρικά αντίθετη από αυτή που τελικά υλοποιήθηκε, ουσιαστικά έχει τελεστεί πραξικόπημα. Σόρι, αλλά δημοκρατία δεν σημαίνει εντολή εν λευκώ σε λογότυπα και φάτσες. Και τι φάτσες…

Οι άνθρωποι είναι εγκληματίες. Φουσκώσανε στη ζούλα ελλείμματα για να υπογράψουν δανειακές συμβάσεις που υποθηκεύουν τις ζωές 11 εκατομμυρίων ανθρώπων. Διασπάθισαν, εξαπάτησαν, απέλυσαν, χαράτσωσαν, ψέκασαν, τρομοκράτησαν και συκοφάντησαν, εξευτελίζοντας και διχάζοντας την κοινωνία στο σύνολο της. Στην πορεία, μοιράστηκαν την εξουσία με τη δεξιά και την ακροδεξιά, χωρίς να ρωτήσουν καν τη γνώμη του εκλογικού σώματος. Συμμετείχαν δηλαδή και σε δεύτερο πραξικόπημα μέσα στη διάρκεια της ίδιας θητείας. Κι έχοντας εκλεγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση…

Σε ένα κράτος δικαίου, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος κι όλοι οι υπουργοί και τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να είναι ήδη συγκρατούμενοι του Άκη Τσοχατζόπουλου (που παραλίγο να εκλεγεί αρχηγός τους κάποτε, για να μην ξεχνιόμαστε). Οι μισοί από αυτούς ισόβια δε, γιατί εξαιτίας των πολιτικών τους αποφάσεων έχουν πεθάνει κι έχουν σακατευτεί άνθρωποι, ενώ η εκχώρηση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε οποιονδήποτε ήταν, είναι και θα παραμένει κομματάκι βαρύ αδίκημα.

Ακόμα όμως κι αν σκέφτεται κανείς να τους ψηφίσει προσδοκώντας σε προσωπικό όφελος, ας δει αυτή την εικόνα προεκλογικής ομιλίας κι ας αναρωτηθεί μήπως η πιθανότητα να ζητήσει ρουσφέτι από το Μ-Λ ΚΚΕ έχει καλύτερα αποτελέσματα. Το ΠΑΣΟΚ ξόφλησε. Αν δεν είχε τέτοια κεκτημένη ταχύτητα και υποστήριξη από τα Μέσα, κανονικά δεν θα έπρεπε να πιάσει καν το όριο του 3% για να μπει στη Βουλή.

Κι αν κάποιος είναι τόσο βλαξ ώστε να πιστεύει πως η συνταγή του μνημονίου θα πετύχει ανάκαμψη της οικονομίας (ενώ δεν υπάρχει ούτε μισό ιστορικό παράδειγμα παγκοσμίως που να ενισχύει μια τέτοια άποψη), τουλάχιστον ας πάει να ψηφίσει Μάνο ή Ντόρα, που είναι και αυθεντικότεροι εκπρόσωποι της λατρείας των ελεύθερων και αχόρταγων αγορών.

Αυτό που είναι πραγματικά ασυγχώρητο όμως είναι να περιμένει κανείς ότι μια συμμορία αλαζονικών εξουσιομανών μπορεί να έχει κατά βάθος καλές προθέσεις, κι αν της δοθεί ακόμα μια ευκαιρία ίσως καταφέρει να δείξει υπευθυνότητα και να μας βγάλει από την κρίση την οποία η ίδια δημιούργησε. Ναι, κι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει και θα μου φέρει τα Χριστούγεννα ένα αληθινό διαστημόπλοιο…

Αν γνωρίζετε έστω κι έναν άνθρωπο που σκέφτεται να πάει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, σπάστε του τα νεύρα για να του αλλάξετε γνώμη. Δωροδοκείστε τον. Απειλήστε τον. Βάλτε τα κλάματα. Αν δεν καταφέρετε να τον μεταπείσετε, την Κυριακή των εκλογών δώστε του να εισπνεύσει χλωροφόρμιο, δέστε τον σε μια καρέκλα και κλειδώστε τον στο σπίτι. Δεν θα είναι ιδιαίτερα δημοκρατικό αυτό που θα κάνετε, θα είναι όμως πέρα για πέρα δικαιολογημένο.

Στόχος: Να πιάσει το ΠΑΣΟΚ μονοψήφιο ποσοστό και να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Ακόμα καλύτερα, να γίνει εξωκοινοβουλευτικό κόμμα. Μια για πάντα. Χλωμό βέβαια, αλλά ακόμα δεν μας έχουν απαγορεύσει να ονειρευόμαστε…

Για τη Νέα Δημοκρατία ισχύουν περίπου τα ίδια που ισχύουν για το ΠΑΣΟΚ, με μόνη διαφορά ότι πλέον έχουμε να κάνουμε με μία ιμιτασιόν ακροδεξιά παράταξη, που μασκαρεύει την υποτέλεια της στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα πίσω από πατριωτικούς λεονταρισμούς επιθεωρησιακού επιπέδου. Πράγμα που ιστορικά πάντοτε μας οδήγησε σε άσχημες περιπέτειες.

Με σημαντικό αριθμό από τα στελέχη της να έχουν διαγραφεί είτε επειδή ψήφισαν υπέρ του 1ου μνημονίου είτε επειδή ψήφισαν κατά του 2ου, και με μεταγραφές της τελευταίας στιγμής διακεκριμένων προσωπικοτήτων όπως ο Ρένος Χαραλαμπίδης και ο Νίκος Ζερβός, η Νέα Δημοκρατία ψαρεύει στα ίδια θολά νερά από όπου κάποτε αναδύθηκε ο Γιώργος Καρατζαφέρης – για να πνιγεί λίγο αργότερα.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι πρόσφατα η “μεγάλη συντηρητική παράταξη” ήταν αυτοδύναμη κυβέρνηση με αρχηγό έναν βαριεστημένο αχυράνθρωπο, που αν δεν λεγόταν Καραμανλής πιθανότατα θα κατέληγε καραβανάς σε κάποιο φυλάκιο. Σε πεντέμιση χρόνια θητείας, η κυβέρνηση του επέδειξε αξιομνημόνευτο έργο μόνο στην παραγωγή χρεών, σκανδάλων και καμμένων δασικών εκτάσεων. Και προκάλεσε και μία εξέγερση με την εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου από αστυνομικό.

 Θα είναι πραγματικά λυπηρό έτσι κι επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις και η Νέα Δημοκρατία βγει πρώτο κόμμα. Παρόλο το σχετικά χαμηλό ποσοστό που λογικά θα πάρει, θα δικαιούται το αντιδημοκρατικό και επαίσχυντο μπόνους των 50 εδρών, φτάνοντας ή και ξεπερνώντας τους 100 κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους. Κι έχοντας δηλώσει ευθύς εξαρχής ότι σκοπεύει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ, του οποίου κάποτε υποτίθεται ότι αποτελούσε αντίπαλο δέος…

Είναι επιτακτική ανάγκη να χτυπηθεί ανελέητα η προεκλογική καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας και να υπογραμμιστεί η κατ’ εξακολούθηση ασυνέπεια και αποτυχία της. Να θυμηθούμε όλοι τα Βατοπέδια, τους Ζαχόπουλους και τους κουμπάρους, που δεν ξεπλένονται με κροκοδείλιες αυτοκριτικές σε τηλεπαράθυρα, ούτε με πομπώδεις λόγους από πρώην αποστάτες και νυν ακροβάτες πολιτικούς αρχηγούς.

Στόχος: Να μην αναδειχθεί η Νέα Δημοκρατία πρώτο κόμμα (και κατά συνέπεια να διαλυθεί κι αυτή στα εξ ων συνετέθη). Δύσκολο, αλλά ενδεχομένως όχι ακατόρθωτο.

Τσόντα στα δύο παραπάνω πρώην μεγαθήρια του πολιτικού στίβου, τα φιλελεύθερα αποκόμματα ΔΗΣΥ και ΔΡΑΣΗ. Όπου ως ελευθερία νοείται το προνόμιο μιας οικονομικής ελίτ να κερδοσκοπεί τζογάροντας δανεικά λεφτά, φοροδιαφεύγοντας ασύστολα κι αφήνοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους κι ανασφάλιστους χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ευτυχώς, και τα δύο αυτά νόθα παιδιά του δικομματισμού θα μείνουν κατά πάσα πιθανότητα εκτός Βουλής (αλλά εντός τηλεοπτικών πάνελ για κάποιον περίεργο λόγο).

Το ίδιο ενδεχομένως να ισχύσει για το ΛΑΟΣ, το οποίο τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές δεν υποστηρίζει την πολιτική του μνημονίου (κι ας την ψήφισε αρχικά και συγκυβέρνησε εφαρμόζοντας την), αλλά μέχρι να ποστάρω το κείμενο αυτή η θέση του μπορεί να έχει αλλάξει. Όσο για τον Καρατζαφέρη, του έφυγαν μεν δύο από τα πιο προβεβλημένα στελέχη του, αλλά αναπλήρωσε το κενό με την ηχηρή μεταγραφή μιας γυναίκας που το μοναδικό της προσόν είναι ότι πριν από είκοσι χρόνια είχε ωραία βυζιά.

Ακολουθεί το τρίτο και τελευταίο μέρος, όπου βρίσκεται όλο το ζουμί.