the good guys
Τα είπε πιο ωραία από μένα ήδη το Γεροντόπαιδο (aka Old Boy):
Νομίζω λοιπόν ότι κανένα απολύτως λάθος δεν έκανε η αστυνομία, νομίζω πως πρόκειται για εντελώς συνειδητή ενέργεια. Είναι η διατράνωση ενός μηνύματος. Δεν χρειάζεται να κάνουμε πλέον κάτι στα κρυφά. Δεν χρειάζεται να απολογούμαστε. Είμαστε περήφανοι. Eπειγόμαστε να σας τους δείξουμε. Επειγόμαστε να δείξουμε πως τους γαμήσαμε στο ξύλο.
Γράφει και η Μανίνα Ζουμπουλάκη στην Athens Voice ότι:
τα παιδιά έκαναν μία εγκληματική πράξη (με αλτρουιστικές όμως προθέσεις), και τιμωρήθηκαν για την πράξη τους, όχι απλώς με φυλακή — όπως λέει ο νόμος — αλλά με το μίσος της ελληνικής κοινωνίας.
Κι όπως ήταν επόμενο, στα σχόλια πέφτουν να τη φάνε οι «νομοταγείς πολίτες». Οι οποίοι αν είναι όλοι βαλτοί είναι τρομακτικό, αλλά αν δεν είναι βαλτοί είναι ακόμα τρομακτικότερο. Γιατί είναι παντού.
Δεν ξέρω τι γίνεται πια στην Ελλάδα, αλλά στον υπόλοιπο «ανεπτυγμένο κόσμο» δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι κάποιος που ληστεύει τράπεζες πρέπει να βασανίζεται. Οποιονδήποτε σκοπό κι αν έχει, και σε οτιδήποτε κι αν πιστεύει. Δεν παίζει ρόλο.
Ψιλά γράμματα για τους ιεροεξεταστές της πολιτικής ορθότητας, που σε καθημερινή βάση καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται:
Για σας τους «αντάρτες» που πιστεύετε ότι δεν χρήζουν 10 σφαλιάρων αυτοί που ληστεύουν με καλάσνικοφ τα λεφτά σας έχω ένα καλό ψυχίατρο…
— Konstantinos Zoulas (@kzoulas) February 2, 2013
Όποιος γκρινιάζει να το βουλώσει. Κρεμόμαστε από τις «αλτρουιστικές προθέσεις» της αρθρογράφου για να κράξουμε όσους υπερασπίζονται τα τελευταία υπολείμματα του κράτους δικαίου. Και κάνουμε γαργάρα τα βασανιστήρια, την αθώωση για τις ζαρντινιέρες και τους δολοφονημένους έφηβους που τελικά να δεις ότι αν μεγάλωναν παίζει να γίνονταν κι αυτοί τρομοκράτες. Εμείς, που φοβόμαστε εικοσάχρονους μπαμπούλες με μαυρισμένα μάτια, αλλά δε νιώθουμε ότι αρμόζει ανάλογη τιμωρία σε όσους έκλεψαν τα χιλιαπλάσια και μας φέσωσαν τα εκατομμυριαπλάσια. Σε όσους άσκησαν πολύ πιο εκτεταμένη βία σε πολύ περισσότερους ανθρώπους – που ψεκάστηκαν, χτυπήθηκαν και πήδηξαν από μπαλκόνια.
Εμείς, που θα θέλαμε να εξαφανίσουμε όσους μας χαλάνε την πλαστή εικόνα μιας ηλιόλουστης Ελλάδας που – και καλά – οδεύει ολοταχώς προς την ανάπτυξη και η δημοκρατία της δε γνωρίζει αδιέξοδα. Να ξεφορτωθούμε λοιπόν τους φτωχούς, τους μαύρους, τους διαδηλωτές και τους τεντιμπόιδες. Που όταν ζορίζουν τα πράγματα παίρνουν στα χέρια τους καλάσνικοφ και κρατάνε ομήρους. Και αφού είναι παιδιά ευκατάστατων Αθηναϊκών οικογενειών και όχι απλοί άνθρωποι του μόχθου όπως εμείς τους αρμόζει να κατουράνε αίμα. Ποιο κόμπλεξ;
Το να χτυπάς με αρβύλα το κεφάλι ιδεολογικών εχθρών (παράνομων κατά τ’ άλλα) είναι όσο πιο τέρμα αδιέξοδο γίνεται, και για τη δημοκρατία και για τη λογική. Άντε να αρχίσουμε και τις εκτοπίσεις όσων εμποδίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική μιας χώρας που σακατεύει ακόμα και τους τουρίστες που φέρουν «ύποπτα» φυλετικά χαρακτηριστικά.
Και να κάνουμε και κάτι για όλους αυτούς τους ομοφυλόφιλους ρε παιδιά…
ελεύθερος δικτυογράφος 
Να το θυμηθείς ότι θα στείλουν κόσμο στα ξερονήσια στην κυριολεξία κι ελπίζω τότε να μας αφήσουν να πούμε εντέλει ότι ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΥΝΤΑ!
Ούτε τότε. Βλέπεις, η χούντα για κάποιους προσδιορίζεται από πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: τανκς, συνταγματάρχες και φοίνικες που βγαίνουν από φλόγες. Το οποίο είναι σαν να λες ότι αν δεν γράφει απ’ έξω Μακντόναλντς δεν είναι φαστφουντάδικο. Κι ας σερβίρει χάμπουργκερ…
Εξαιρετικο! Θα το αναδημοσιευσω!
Προσυπογράφω… Εξαιρετική ανάρτηση
Εγώ, πάντως, διαφωνώ με τον όρο «χούντα». Παιδιά, σόρι, αλλά όταν τον Ιούνιο το 30% ψήφιζε Σαμαρά και το 7,5% ΚαμμενΑΝΕΛ και το 7% χρυσαύγουλα, ήξερε πολύ καλά τι ψήφιζε και πώς θα πορεύονταν αυτοί που θα έκαναν κυβέρνηση -όλοι παροικούμε την Ιερουσαλήμ. Προσθέστε και το 12% του ΒενιζελοΣΟΚ και η εικόνα είναι ξεκάθαρη: 56,5% υπέρ νόμου-τάξης-να-γαμήσουμε-τους-μαυριδεροί-και-τα-κωλόπαιδα-τους-αναρχοαριστεροκουμουνισται-πατρίδος-θρησκείας-οικογένειας-και-οι-άλλοι-να-παν-να-γαμηθούν. Οπότε, ουδεμία απορία για τα όσα συμβαίνουν και για όσα θα συμβούν ακόμα. Η αρβύλα δεν πάτησε ακόμα λαιμό…
@petalouditsap & @δείμος του πολίτη
Ευχαριστώ.
@khlysty
Κι εγώ διαφωνώ με τον όρο «χούντα», πάνω-κάτω για τους ίδιους λόγους που διαφωνείς κι εσύ. Με μία επισήμανση όμως: Τα καθεστώτα που στηρίζονται στη βία και την τρομοκρατία για να ασκήσουν εξουσία μπορούν κάλλιστα να είναι εκλεγμένα και όχι πραξικοπηματικά. Αρκεί να ελέγχουν πλήρως τους μηχανισμούς προπαγάνδας, και να έχουν φροντίσει ώστε να υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες για την εδραίωση της κυριαρχίας τους. Δηλαδή, φτώχεια, αποσταθεροποίηση κι έλλειψη αξιοπρέπειας, που αναπόφευκτα οδηγούν στην αγκαλιά του εθνικισμού. Φταίνε οι Πακιστανοί, οι Τούρκοι, οι Εβραίοι και οι κουτόφραγκοι, που συνωμοτούν εναντίον μας γιατί είμαστε οι πιο γαμάτοι του κόσμου και (κάποτε) χτίζαμε Παρθενώνες. Όποιος αμφισβητεί την εξουσία είναι πράκτορας, κι όποιος προσπαθεί να την ανατρέψει είναι τρομοκράτης. Γιατί; Γιατί όταν το καράβι βουλιάζει δεν καθόμαστε να αλλάξουμε καπετάνιο και πλήρωμα – ακόμα κι αν εξαιτίας τους πέσαμε στα βράχια. Ενστικτωδώς τους εμπιστευόμαστε και τους στηρίζουμε για να σωθούμε, κι από μόνοι μας πετάμε στη θάλασσα όποιον εμποδίζει το έργο τους.
Συμφωνώ, υπό την αίρεση ότι θεωρώ ότι στην Ελλάδα δεν τίθεται θέμα «συνδρόμου της Στοκχόλμης», αλλά ότι τα κοινωνικά χαρακτηριστικά μας είναι αυτά που μας οδηγούν στο να επιλέγουμε Σαμαράδες και Μπένιδες να μας κυβερνούν και χρυσαύγουλα να κάνουν τη βρώμικη δουλειά: προτιμούμε -η πλειοψηφία- να έχουμε από πάνω έναν τύπο πλήρως διεφθαρμένο, που να γαμάει και να δέρνει, παρά να δούμε κάποιες εναλλακτικές, οι οποίες, όμως, προϋποθέτουν ενεργό συμμετοχή και από εμας…
Τα έχω ξαναπεί, το μεγάλο στοίχημα δεν είναι να κερδίσει η αριστερά στην κονίστρα των πολιτικών θεσμών, αλλά να κερδίσει στο πεδίο της κουλτούρας. Με αριστερή κυβέρνηση και δεξιά αντιδραστική κουλτούρα μια τρύπα στο νερό θα καταφέρουμε.
Θα πείτε, δικαίως, και τι να κάνουμε; Μορφωτική καμπάνια; Θα πάρει 20 χρόνια… Δεν έχουμε τόσο χρόνο. Τι μπορούμε να κάνουμε; Εκπαίδευση μέσα στην αντίσταση! Αυτά που μαθαίνει ο λαός μέσα σε μερικές μέρες επαναστατικής εμπειρίας, δεν τα μαθαίνει μελετώντας εγχειρίδια για χρόνια, έλεγε ο σ. Λένιν.
Ποια αριστερά καλέ μου Τσαλ; Και γιατί να περιμένουμε να συγκληθούν όργανα, να τοποθετηθούν οι γραμματείς και τα μέλη, ή να βαφτιστεί λαϊκή συνέλευση μια μάζωξη μερικών δεκάδων ατόμων; Για να οριστεί η αριστερή πολιτισμική μας ατζέντα από κάποια επιτροπή; Ώστε, τι; Να δώσουμε τον Μπρεχτ στον λαό; Να παρακινήσουμε τον εργάτη να ξεσηκωθεί με ένα ποίημα του Μαγιακόφσκι; Του Ρίτσου έστω; Ή μήπως να οργανώσουμε συναυλία που θα τραγουδήσει ο Τσακνής τον «Τσε Γκεβάρα»; Και είναι αρκετά αριστερός ο Τσακνής άραγε, ή μήπως είναι από τους άλλους;
Προτιμώ να χαζεύω μανιτάρια να μεγαλώνουν από το να συμμετάσχω σε οποιουδήποτε είδους μορφωτική καμπάνια με αριστερή βούλα. Χέστηκα για την αριστερή βούλα, για την ακρίβεια. Και δεν είμαι ο μόνος.
Αν είναι να προωθήσουμε μαζικά και οργανωμένα μία άλλη πρόταση ζωής, νοοτροπίας, κουλτούρας, κλπ, να το κάνουμε επειδή είναι κάτι που φτιάξαμε εμείς και μιλάει για αυτό που είμαστε και αυτό που περνάμε. Ή επειδή είναι αυτό που έφτιαξαν κάποιοι άλλοι σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου, και μιλάει για τα ίδια πράγματα. Χωρίς αριστερόμετρα και ταμπέλες.
Γιατί καλό και σεβαστό το Μαουτχάουζεν, αλλά έτσι που πάμε κάποιος θα γράψει ένα καινούργιο σύντομα.